انقلاب نایس!

توی مترو پوستر طراحی کرده اند و انقلاب ایران را با بقیه انقلاب های دنیا مقایسه کرده اند. که مثلا فرانسه بعد از انقلاب فلان قدر آدم را کشت و فلان کشور هم بعد از انقلاب خود انقلابیون خودشان را کشتند و سیل خون راه انداختند.

واقعا انقدر روشن دروغ گفتن خیلی وقاحت میخواهد. از همینجا اعدام دوهزار نفر از مجاهدین خلق و توده ای ها بعد از انقلاب را به مسوول مربوطه یاد آور میشوم. از لحاظ تئوری و عملی هیچ تفاوتی بین این اعدام ها و آن کشتارهای سایر انقلاب های دنیا وجود ندارد. اما انجا به اسم اشتباه گذشته از ان نام میبرند و اینجا، خیلی با افتخار روی آن چشم میپوشند. طبیعتا من اینجا نمیخواهم بگویم جمهوری اسلامی بد کرده و ژست بیطرفی و روشنفکری بگیرم. اما نظام خوب، نظامی که همه چیزش، حتی اگر پوستر زدن برای مترو باشد، اتاق فکر دارد، بجای انکار کردن گذشته، میتواند با افتخار از آن حرف بزند و بگوید اصلا خاصیت هر انقلابی اینست که بعد از آن سیل خون راه بیفتد و هیچ انقلابی با لطافت و عطوفت همراه نبوده و ایران هم از این قاعده مستثنا نیست. و بعد هم آن سخنرانی امام را یادآور شویم که: ما انقلابی عمل نکردیم. اگر انقلابی عمل میکردیم همه اینها را اعدام کرده بودیم و حالا از انها در امان بودیم.

باید برای نسل های بعدی ان اعدام ها را توجیه عقلانی کرد. این کارهای نایس را اصلا نمیفهمم.  نمیفهمم که چرا انقدر در سرکوب و انکار هویت انقلابی مان تلاش میکنیم و موجب افتخارمان هم هست!